De jaren '50

<<Terug naar de jaren '40

40-jarig jubileum in 1950 jubileum1950_klein.jpg

In 1950 bestond de fabriek 40 jaar en dat werd op 10 oktober - samen met de bijna 50 man personeel en veel genodigden uit binnen- én buitenland - groots gevierd. 's Middags was een receptie 'met dis' in de Hertenkamp in Assen, daarna werd het feest voortgezet in zaal Geerts. Er was een revue ('Smakelijk Eten van een Stamppot'), bedrijfschef Jo Fekkes sprak de firmanten toe ("Jullie zijn prachtkerels!"), er was een lied (Mustang aan de kop) en een van de medewerkers droeg een prachtig gedicht voor. Marcus Maris, medewerker van het eerste uur en inmiddels al 40 (!) jaar in dienst, bood namens het personeel een marmeren herinneringsplaat aan.

De Drentsche en Asser Courant interviewde voorafgaand aan het feest Harm en Tiem. Oostatieportret1950_klein.jpgk al lag de dagelijkse leiding bij Roelf, de 'senioren' (inmiddels 63 en 71 jaar, zie bovenste foto) speelden nog een belangrijke rol. In de krant van 11 oktober verscheen een terugblik op de drukbezochte feestelijkheden. Dit is de bedankkaart die ze na afloop naar hun relaties stuurden.

Veel cadeaus 40-jarig jubileum

* 160 binnen- en buitenbanden (van de NV Bataafsche Rubber Industrie)
* een delfts blauw bord (van leverancier Enitor)
* diverse etsen (o.a. van Handelsonderneming Cyclia en firma Philip Druyf)

* een bureaustoel van batterijenfabriek Herberhold
* 40 boeketten bloemen
* 98 manden met bloemen (waarvan een deel na afloop naar het ziekenhuis werd gebracht)
* houten herdenkingsbord

 

folderrex_klein.jpg

Fiets met Rex-hulpmotor

In het begin van de jaren vijftig waren de brommers en fietsen met hulpmotor sterk in opmars. Mustang wilde hiervan graag meeprofiteren en monteerde hulpmotoren met snaaraandrijving van Rex uit München op Mustang-fietsen met een verzwaard frame. De gemotoriseerde fiets is enkele jaren in het assortiment geweest. Lees hier meer over de fiets met hulpmotor.

 

tromagoven_klein.jpg

In de fabriek

Een kijkje in de fabriek in de jaren '50. Op deze foto was medewerker Derk Maris aan het werk bij de Tromag-oven. Frames, voorvorken en spatborden werden gespoten (of gedompeld, bijvoorbeeld voor de witte uiteinden van de spatborden) en gingen daarna ongeveer 20 minuten in de oven, op een temperatuur van 180 graden. Dit werd ook wel moffelen genoemd (dat deden Harm en Tiem al vanaf 1910).

Fietsen in RMS-kleuren 

pattiwael_klein.jpgIn de jaren ’50 en ’60 had Mustang veel Molukkers in dienst; zij woonden met veel anderen in kamp Schattenberg (voormalig kamp Westerbork). Zij kwamen dagelijks met de bus vanuit Westerbork en liepen dan vanaf station Assen naar de fabriek. Niet naast elkaar, maar achter elkaar: de voormalige leger-rang bepaalde de volgorde! Op de foto staat 'Patti'; hij biesde jarenlang handmatig de lijnen op de frames, spatborden en voorvorken. Collega Haurissa (voormalig onderofficier, hij liep voorop van het station naar de fabriek) was tot in de jaren ’70 de spuiter/lakker van Mustang en was een meester in zijn werk: hij kon ondermeer de meest prachtige kleurverlopen spuiten. Veel bewoners van kamp Schattenberg schaften via hem een Mustang-fiets aan; deze werden op verzoek vaak in de RMS-kleuren gespoten. En dat kon: Mustang heeft altijd als motto gehad ‘U roept – wij draaien.’

Klanten door heel Nederland

Mustang verkocht zowel complete fietsen als frames en onderdelen. De klanten waren rijwielhandelaren en de zogenoemde zelfmonterende grossiers. De twee vertegenwoordigers bezochten de fietsenmakers in de regio en leverden de fietsen, frames en onderdelen af. Een derde (zelfstandige) vertegenwoordiger reisde per trein het hele land door om frames aan de zelfmonterende grossiers te verkopen. Zij plakten vervolgens hun eigen merk op de fietsen. Dit was de prijscourant van ca. 1958.

Tiem overlijdt

Op 10 maart 1958 overleed Tiem de Geeter, de Provinciale Drentsche en Asser Courant schreef er een bericht over. Het bedrijf werd nu van een vennootschap onder firma omgezet in een commanditaire vennootschap onder leiding van Roelf de Geeter. Harm bleef als commanditair (stille) vennoot aan het bedrijf verbonden.

Lees verder over de jaren '60